هر بار می خواهم زبان تلخ نداشته باشم و جز امید از هیچ چیز سخن نگویم اما نمی شود. وقتی مزه ی زندگی تلخ می شود، نمی توان به دروغ گفت که شیرین است . نمی توان با خوش بینی ساده لوحانه منکر بدی ها شد . 

شما قبول ندارید که کیفیت ما آدم ها به شدت پایین آمده است و اغلب ما هر جایی که هستیم، نمی دانیم چه می خواهیم؟ فکر نمی کنید ما دنیا را بیمار کرده ایم ؟ بیمار تنها ! با دروغ هایمان. با خودخواهی هایمان. دنیا چنان است که قلاب اعتماد ما قصد صید هیچ ماهی ای ندارد !