|به نام خدا|
عشق یعنی من می دونم میلیاردها موی صاف و فر تو دنیا هست که از موی فر من قشنگتره و خیلی ها میگن موی صاف بیشتر بهم میاد ، اما من به هیچ وجه حاضر نیستم موهامو دائما صاف کنم .
و اما چنین چیزی در مسئله ای به نام ازدواج در حال حاضر دنیای واقعی ما می تونم بگم نیست . البته از آنجایی که هر چیزی ممکن است در دنیا دیده بشود، می توان با اغماض گفت که ممکن است باشد . من بدبین شده ام؟ خیر . من واقع بین شده ام! که البته این واقعیت تلخ را هزار بار از آن رویاهای رنگینم بیشتر دوست میدارم . تصور یک دروغ واقعا عذاب آور است . هرچند پذیرفتن واقعیت نیز دردناک است.
بگذریم! آنچه اکنون هست، تنها بستن روتین قراردادیست که آدمها از قبل می بستند و حالا هم می بندند. و مثل هر قرارداد دیگری می خواهند برنده باشند . می خواهند جنس خوب بردارند. جنسی که زیبا باشد . فقط مال من باشد. در تصرف من باشد. این شغل را داشته باشد چون اگر آن شغل را داشته باشد ، فرصت تروخشک کردنم را ندارد. یا آن شغل را داشته باشد که یا پولش خوب است یا پزش بیشتر است. آیا دلتان نمی خواهد این دنیای بی عشق را استفراغ کنید ؟ آیا دلتان نمی خواهد کلا بی خیال این قرارداد مسخره که هیچ تضمینی وجود ندارد که آدمی که معامله اش می کنید شما را واقعا دوست داشته باشد یا تظاهر به دوست داشتنتان بکند، بشوید؟ آیا شرافت مندانه تر نیست؟
عمیقا بیزارم بیزارم از دنیایی که منفعت محور تمام انتخاب هایش است. حتی در انتخاب دوست ، این گرامی ترین و مقدس ترین .
و این حقیقت قلبم را سخت می فشرد و نفس در سینه میگیرد وقتی فکر می کنم ممکن است هیچگاه صید عشق نشوم !
[+]
هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد
وین طبع که من دارم با عقل نیامیزد
آن کس که دلی دارد آراسته ی معنی
گر هر دو جهان باشد در پای یکی ریزد
[+]
ز عقل اندیشه ها زاید که مردم را بفرساید
گرت آسودگی باید برو عاشق شو ای عاقل